„Cudze chwalicie, swego nie znacie” oczywiście, że znamy, istnieją takie postacie, historie
i cytaty, które z łatwością skojarzymy z konkretną produkcją.

Lata w których były produkowane dane seriale są w nich w pewien sposób przedstawione, dając tym samym możliwość poznania przez młode pokolenia odrobiny sposobu życia przodków, a starszym pokoleniom ogromną dawkę wspomnień.
Czy Wy też macie wrażenie, że z roku na rok produkcje przybierają coraz mroczniejszy charakter?
Zobaczcie jak na przestrzeni lat zmieniała się produkcja polskich seriali – przedstawiamy kultowe polskie seriale.

W labiryncie (1988-1991)

Czas na produkcję, której oglądalność sięgała nawet 16 milionów widzów! Dla pobudzenia wyobraźni wspomnę, że podczas emisji serialu „M jak miłość” przed telewizory zasiada średnio 2,98 miliona ludzi. Mowa o serialu obyczajowym, reżyserii Pawła Karpińskiego – „W labiryncie”,który emitowany był od 25 grudnia 1988 roku, do 26 czerwca 1991. Produkcja najczęściej określana była jako telenowela posiadająca cechy amerykańskiej opery mydlanej.  Dla ciekawostki, warto wspomnieć, że scenarzysta Wojciech Niżyński tworzył jednocześnie scenariusz serialu oraz na jego podstawie pisał książkę.

W serialu zostało ukazane środowisko warszawskich lekarzy, farmaceutów, ludzi biznesu oraz naukowców na tle burzliwego przełomu lat 80. i 90. W serialu ukazano naturalne wnętrza
i plenery, bez ingerencji człowieka w otoczenie, co sprawia, że serial jest bardzo rzeczywisty, a tym samym wyjątkowy na swój sposób. Produkcja odbywała się bezzwłocznie.

Agnieszka Robótka-Michalska zrezygnowała z kariery, pomimo odnoszonych sukcesów aktorskich. W sercach widzów została zapamiętana za rolę Ewy Glinickiej. Serialowa bohaterka, będąca absolwentką farmacji podejmuje pracę w Pracowni Farmakologii Klinicznej Instytutu Medycyny Klinicznej i Doświadczalnej, gdzie staje się świadkiem wielu intryg. Serial przedstawia zarówno życie zawodowe jak i prywatne pracowników, które przepełnione jest wieloma zmartwieniami, ale nie zapominając o radości.

Janka (1989)

„Janka” przyjemny, obyczajowy serial dla każdego, a przede wszystkim dla najmłodszych. W tym przypadku produkcja odbywała się we współpracy z państwem Niemieckim. W roku 1990 na podstawie wydanej produkcji stworzono film kinowy, dostępny pod tym samym tytułem. Pomimo zagranicznej współpracy wszystkie plenery, które zostały wykorzystane w serialu leżą na terenie Polski. Produkcja liczy zaledwie 15 odcinków, w której każdy przyniósł widzom nowy, dynamiczny bieg zdarzeń.

Przedstawienie rozgrywającej się sagi rodzinnej zostało wykreowane na podstawie autentycznej historii. Kluczowym elementem serialu był konflikt rozgrywający się na wsi, pomiędzy dwoma rodzinami, co skutkuje założeniem przez ich dzieci rywalizujących ze sobą band. „Orły”,  którymi dowodziła wnuczka karczmarza – Janka. „Wilki” na których czele stanął – Julek Bromski. „Orły” czy „Wilki” były Ci bliższe? Pomimo trwania wieloletniego konfliktu, którego końca nie było widać, obie grupy przeżywały wiele niezapomnianych przygód i zabaw.

Intrygującym oraz humorystycznym akcentem było ukazanie nastoletniej opryskliwości do czego z czasem doszło zafascynowanie płcią przeciwną. Może przysłowie „Kto się lubi, ten się czubi” ma jednak w sobie odrobinę prawdy?  

Matki, żony i kochanki (1995 i 1998)

Jest to polski serial obyczajowy reżyserii Juliusza Machulskiego i Ryszarda Zatorskiego. Pierwsza seria zawierająca 12 odcinków powstała w 1995 roku. Serial wśród krytyków nie był zbyt pochlebnie oceniany, natomiast dzięki dużej popularności widzów przed telewizorami – w 1998 roku wydano kolejną serię 10 odcinków. Co ciekawe, od 1 maja 2021 roku na kanale Antena HD jest emitowana zrekonstruowana cyfrowo wersja serialu, dzięki czemu widzowie znów mogą przyglądać się losom bohaterek. Serial był przede wszystkim uwielbiany przez żeńską widownię, z uwagi na wciągające losy przebojowych bohaterek, z którymi z łatwością można się utożsamić.

„Matki, żony i kochanki” to serial o czterech pięknych, silnych i odpowiedzialnych pielęgniarkach: energicznej Hance (Elżbieta Zającówna), zamyślonej Wiktorii (Anna Romantowska), rodzinnej Wandzie (Małgorzata Potocka) i urzekającej Dorocie (Gabriela Kownacka). Pomimo, że wszystkie ukończyły liceum medyczne, to zaledwie jedna z nich pracuje w zawodzie. Są to kobiety, które muszą sprostać życiowym wyzwaniom i podejmować trudne decyzje. Jak w każdej historii są zarówno dobre chwile i te złe. Pewne jest, że kobiety nie poddają się tak łatwo.

Świat według Kiepskich (1999-2019)

Jednym z najbardziej rozpoznawalnych, polskich seriali jest – „Świat według Kiepskich”.
Sam tytuł wprowadza nas już w komediowy gatunek serialu, z elementami sitcomu. W 1997 roku Janusz Sadzę, Aleksander Sobiszewski, Igor Nurczyński oraz Roman Regę dzięki swojej rozbudowanej wyobraźni opracowali fabułę serialu. Pierwszym odcinkiem podzielono się
z widzami dokładnie 16 marca 1999 roku, a całą produkcją zajmowało się polskie przedsiębiorstwo – ATM Grupa, które posiada siedzibę na Bielanach Wrocławskich.

Serial jest jednym z najdłużej emitowanych polskich seriali, liczy 33 sezony, zawierające
564 odcinki. Świat według Kiepskich w ciągu zaledwie 22 minut jest w stanie rozbawić widzów do łez. Każdy odcinek to nowe, niepowtarzalne sytuacje, z którymi bohaterowie zawsze na swój oryginalny sposób, próbują się zmierzyć. Serial przedstawia parodię polskich rodzin, wykorzystując przy tym stereotypy, piętnując perypetie, a wszystko to przekazuje widzom prostym językiem w sposób humorystyczny. Tytułowi Kiepscy to rodzina, która mieszka we wrocławskiej kamienicy, wraz z sąsiadami z którymi wiele ich dzieli, a łączy jedno, życiowe motto, aby „zarobić, a się nie narobić”.

Główna, serialowa rola Ferdynanda Kiepskiego przypadła zdobywcy wielu nagród za osiągnięcia zarówno na scenie teatralnej jak i scenerii filmowej, a mowa tutaj o Andrzeju Grabowskiemu, który potrafi bezbłędnie wcielić się w każdą rolę. Żonę głównego bohatera tzn. Halinę Kiepską zagrała Marzena Kipiel-Sztuka, która jako jedyna utrzymywała rodzinę, gdyż w tym kraju nie ma pracy dla ludzi z Ferdynanda wykształceniem.

Fani wciąż domagają się powrotu serialu na antenę telewizji Polsat pomimo, że za jego koniec uznaje się 2019 rok, czyli czas w którym został wyświetlony na ekranach ostatni odcinek – tak przynajmniej myśleliśmy do tej pory. Odejście z tego świata dwóch kluczowych aktorów: Dariusza Gnatowskiego (serialowego Arnolda Boczka) oraz Ryszarda Kotysa (serialowego Mariana Paździocha) pozbawia produkcję wyśmienitych osobowości, których fani pokochali.

Już 27 października 2021 roku, o godz. 20:00 i następnie 20:30 będą emitowane dwa nowe odcinki serialu!
Bohaterowie serialu znów zadbają o olbrzymią dawkę śmiechu.

Daleko od noszy (2003–2008)

Nie ma drugiego takiego zwariowanego personelu medycznego w Polsce. „Daleko od noszy” komedia z elementami sitcomu wyświetlana na ekranach od 25 grudnia 2003 roku do 14 stycznia 2009 roku. Cała akcja serialu odbywa się w Szpitalu Miejskim nr 1 im. A. Kopernika na oddziale chirurgicznym. Głównymi reżyserami serialu są: Krzysztof Jaroszyński oraz Maciej Kraszewski. Co ciekawe, w 2017 roku podjęto próbę kontynuacji serialu pod nazwą – „Daleko od noszy. Reanimacja”, niestety emisja została zakończona po 9 z 12 odcinków, z uwagi na brak zainteresowania serialem, a tym samym niską oglądalność.

Dobry humor nie opuszcza widzów podczas seansu, dzięki zastosowaniu w serialu parodii realiów szpitalnych, przerysowanych postaci oraz zakręconych problemów, które z łatwością rozwiązuje personel medyczny… na swój sposób. Ordynator Łubicz (Krzysztof Kowalewski), dr Roman Kidler (Paweł Wawrzecki) oraz siostra Genowefa Basen (Hanna Śleszyńska) to kadra nie do zastąpienia, dla której nie ma rzeczy niemożliwych. Gdy niepowodzenia już się zdarzą, zawsze trzeba jakoś odreagować,  w szpitalu są przecież ważniejsze „rzeczy” niż pacjenci. „Tu się utnie, tu zaszyje. Jak nie umrze, to przeżyje.” – doktor Roman Kidler.

Ranczo (2006-2016)

W małej wsi Wilkowyje zawsze się coś dzieje, intrygi, spory, polityka, uczucia – wszystkiego po trochu, jak to w życiu bywa.

Serial obyczajowo-komediowy, reżyserii Wojciecha Adamczyka. Emitowany od 5 marca 2006 roku do 27 listopada 2016 roku. Dla zainteresowanych – wszystkie odcinki serialu dostępne są na Netflixie. Fani odegrali dużą rolę dla produkcji serialu, gdyż pierwotnie jego koniec zaplanowano na 2009 rok, ale ze względu na liczne petycje oraz zainteresowanie ze strony producentów i aktorów, po dwuletniej przerwie, ponownie  kontynuowano produkcję. Finalnie serial liczy 10 sezonów, z łączną sumą 130 odcinków. 40 minutowy seans dostarcza widzom dużo pozytywnej energii i humoru. Dla wielbicieli wersji pisanych na podstawie serialu wydano dwie powieści „Ranczo” (rok wyd. 2014) oraz „Ranczo 2” (rok wyd. 2014).

Do Wilkowyj przyjeżdża amerykanka – Lucy (Ilona Ostrowska), aby uregulować sprawy spadkowe związane z dworkiem po babci. Początkowo Lucy zamierzała sprzedać dworek, znalazł się już nawet kupiec – wójt gminy Paweł Kozioł (Cezary Żak). Niezwykle łatwo zakochać się w przyrodzie i pięknej budowie, co zatrzymuje kobietę na stałe. Rezygnacja z finalizacji sprzedaży posiadłości zapoczątkowała konflikt pomiędzy Lucy, a wójtem, którego końca nie będzie widać, ale i pozytywnych zmian wiele przyniesie. Lucy bardzo pragnie związać się z Kusym (Jakub Sokołowski), który zamieszkuje stary budynek obok dworku – udostępniony przez babcię spadkobierczyni.

Kusy miał wiele problemów, oprócz bezrobocia, był również wdowcem, alkoholikiem i nałogowym palaczem. Z czasem dzięki ogromnemu wsparciu i on „wyjdzie na prostą”. Znajomość ta potrzebuje czasu, ale i z niej przyjdzie czas na coś pięknego.

I w serialu znalazło się miejsce na ławeczkę pod sklepem, na której zasiadali: Solejuk (Sylwester Maciejewski), Hadziuk (Bogdan Kalus), Pietrek (Piotr Pręgowski), Jan Japycz (Leon Niemczyk), a z czasem i Stach Japycz (Franciszek Pieczka). W tym miejscu przy Mamrocie dobrze rozmawia się na każdy temat, nie wspominając o oryginalnych pomysłach.

Czas na kluczowy dla serialu duet: księdza Piotra Kozioła i wójta Pawła Kozioła.

Paweł Kozioł: „Bo on chce, żebym ja do niego przy ludziach „księże proboszczu” mówił. Niedoczekanie!”

Proboszcz parafii w Wilkowyjach, z czasem zostaje docenionym biskupem. Piotr jest osobą głęboko wierzącą, starającą się pomagać swoim parafianom, a także interweniującą, gdy ktokolwiek żyje „na kocią łapę”. Ksiądz jest bardzo rozsądną osobą, natomiast jest coś co łączy go z bratem bliźniakiem – chęć wywierania wpływu na wydarzenia mające miejsce w Wilkowyjach. W tym przypadku na decyzje proboszcza spory wpływ ma bardzo stanowcza, niezależna i ciekawska kobieta – gospodynia Michałowa (Marta Lipińska).

Przed Michałową nic się nie ukryje, wie co się we wsi dzieje, zawsze jest na bieżąco. Doświadczenie gospodynię nauczyło co musi zrobić, aby osiągnąć cel – jak trzeba się obrazić i wziąć sprawy w swoje ręce to nic nie stanie jej na przeszkodzie.

„Święty Franciszek sam przez armię pogan nie wahał się przejść, to ja się też Michałowej nie przestraszę. Chociaż Michałowa może i gorsza” – powiedział biskup Sądecki.

Wójt Paweł Kozioł, ateista, który z bratem toczy ostry spór, dopiero gdy zachodzi wyższa konieczność są gotów na tymczasowe zawieszenie broni. Wójta cechuje chytrość, spryt i podstępne działanie – wie gdzie i na czym można zarobić, natomiast sam nie byłby w stanie opracować tak nieskazitelnych planów, w nieuczciwych interesach warto mieć przecież przy sobie – Czerepacha (Artur Barciś), który po przebytym szkoleniu w Brukseli, jest graczem nie do pokonania „Geniusz!”.

W serialu jest mnóstwo świetnych bohaterów, których wątki byłoby aż miło opisać, ale ten artykuł nie miałby końca, dlatego polecam osobiście poznać losy mieszkańców Wilkowyj – zapewniam nie raz poprawią nastrój i nie jedno was zaskoczy.

Hotel pod żyrafą i nosorożcem (2008)

Czas na reżyserię Marka Stacharskiego – „Hotel pod żyrafą i nosorożcem”. Serial liczy 13 odcinków, każdy trwa około 42 minuty. Jest to produkcja idealna na rodzinny seans z nutką dobrego humoru (gatunek: familijny, komedia obyczajowa).

Serial przedstawia życie małżeństwa: Ani (Jolanta Fraszyńska) i Romana (Rafał Królikowski), wraz z ich trójką dzieci: Oli (Marta Bitner), Janka (Maciej Musiał) i Zuzy (Kalina Janusiak) – oto rodzina – Miłobędzcy. Następuje przeprowadzka z Beskid do wili w podwarszawskiej miejscowości,  tak przynajmniej myśleli, w rzeczywistości był to zrujnowany drewniak, zamieszkały przez dziadka Franciszka Alba (Franciszek Pieczka).

Nieplanowanie rodzina zaczyna prowadzić hotel dla zwierząt, liczący: psy, koty, myszy pająki, ale w którym z czasem pojawiają się nowi domownicy: wąż, małpa czy wielbłąd, dla właścicieli to już nie jest nic egzotycznego. Każdy odcinek to przygoda z udziałem innego zwierzęcego bohatera.
W pewnym momencie rodzina zostanie ofiarą oszustwa, gdyby tego było mało będzie zmuszona poradzić sobie z surową kontrolą sanepidu. Pomimo licznego zamieszania i chaosu to rodzina zawsze trzymała się razem. Serial ma również za zadanie edukować widzów
i podkreśla miłość oraz odpowiednie podejście do zwierząt.

Licencja na wychowanie (2010-2011)

Niesamowity serial pokazujący w humorystyczny sposób codzienność dwóch, polskich rodzin. Produkcja komediowo-obyczajowa w reżyserii Jakuba Miszczaka. Pomimo dużej liczby miłośników serialu, zdecydowano o wcześniejszym zakończeniu jego emisji na 101 odcinku ze 119. Wynik oglądalności spowodował zdjęcie serialu z anteny. Dla ciekawostki – zdjęcia odbywały się we Wrocławiu.

Serial przedstawia dwa odmienne sposoby wychowywania dzieci.

Rodzina Barańskich: małżeństwo Romy (Jolanta Fraszyńska) i Ryszarda (Dariusz Wiktorowicz) i ich czwórka dzieci: Łukasz (Bruno Jasieński), Marysia (Ivett Bednarska), Magda (Agata Szafrańska) i Mateusz (Miłosz Olewicz). Przykład rodziny z tradycjami, gdzie matka jest panią domu i zajmuje się dziećmi, a tym samym ma przed sobą wiele problemów i frustracji do pokonania. Obowiązkiem ojca jest przede wszystkim praca i utrzymanie rodziny.

Rodzina Leszczyńskich: małżeństwo Weroniki (Joanna Orleańska) i Pawła (Cezary Kosiński) i ich dwójka dzieci: Wiktoria (Marta Bitner) i Bartek (Mikołaj Ściobłowski). Tutaj sporo się dzieje – nowoczesna, spełniająca się i pracująca matka, która córkę ma z pierwszego, nieudanego małżeństwa i mąż wychowujący dzieci, który cały czas zmaga się z niemocą podjęcia decyzji o ponownym wyborze kierunku ścieżki zawodowej.

Na pierwszy rzut oka wydaje się, że rodzina Barańskich z konserwatywnym podejściem i rodzina Leszczyńskich stawiająca na bezstresowe wychowanie dzieci – nie mają ze sobą nic wspólnego, po czasie jednak okazuje się, że więcej ich łączy niż dzieli.

W tym serialu dobre chęci i zaangażowanie rodziców zdecydowanie rozbawi widza.

Jeżeli masz ochotę obejrzeć serial, to jego odcinki dostępne są na Facebooku, wystarczy, że wyszukasz fanpage: licencja na wychowanie.

Głęboka woda (2011-2013)

Najwyższa pora, aby wspomnieć o serialu, którego tematyka jest znacznie poważniejsza, niż dotychczas opisywanych produkcji. Serial „Głęboka woda” reżyserii Magdaleny Łazarkiewicz liczy dwa sezony, dając łącznie 25 odcinków. Serial był realizowany w ramach projektu – Tworzenie i rozwijanie standardów usług pomocy i integracji społecznej. Jest to kolejna twórczość, której zdjęcia powstawały we Wrocławiu, natomiast sceny basenowe, były kręcone na pływalni w Tychach. Serial zaczyna się od Powodzi tysiąclecia we Wrocławiu, która miała miejsce w 1997 roku. Dotyczy czasów przed przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej. Produkcja jest odzwierciedleniem rzeczywistości tamtego okresu.

Serial opowiada o pracownikach ośrodka pomocy społecznej i w każdym odcinku przedstawianie są historie ludzi, którzy z czasem decydują się skorzystać z pomocy oferowanej przez ośrodek, zatem 25 odcinków przedstawia inną sprawę, innego potrzebującego, ale podobny dramat życiowy. Oglądając serial poznajemy ludzi borykających się z różnymi problemami: przemocą w rodzinie, alkoholizmem, narkomanią, bezdomnością i bezrobociem.

Pracowników łączy przede wszystkim wrażliwość na losy innych ludzi. Dyrektorem ośrodka jest Wiktor Okulicki (Marcin Dorociński), który choć niedawno objął to kluczowe stanowisko, to potrafi być bezkompromisowy, stanowczy, a jednocześnie odpowiedzialny i troskliwy. Wie, że nie może okazać słabości. Dla Wiktora papierologia to drugorzędna sprawa, liczą się ludzie i  zależy mu aby poprawić funkcjonowanie ośrodka, a także oferowanych usług. Wiktor nie lubi tracić czasu, dlatego więcej robi niż mówi. Oprócz Okulickiego w ośrodku pracują również: Mika (Katarzyna Maciąg), Małgosia (Agnieszka Podsiadlik), Alina (Marta Klubowicz) oraz Jerzy (Piotr Nowak). Rola pracowników ośrodka jest naprawdę trudna, w pracy zmagają się z problemami podopiecznych, a jednocześnie swoich mają niemało. Innym są w stanie pomóc, a sobie?

Chyłka (2018)

Kryminalno-obyczajowa produkcja oparta na powieściach Remigiusza Mroza o prawniczce Joannie Chyłce. Produkcja liczy 5 sezonów, zawierających łącznie 32 odcinki. Podczas 44 minut widzowie przenoszą się do świata zagadek, tajemnic, zbrodni i niewyjaśnionych spraw. Z minuty na minutę, może być coraz ciekawiej, ale i mroczniej. Serial został nominowany do Orłów w kategorii – Najlepszy filmowy serial fabularny.

Głównym bohaterem serialu jest bezkompromisowa i odważna prawniczka Joanna Chyłka (Magdalena Cielecka). Pierwsza sprawa to zniknięcie trzyletniej Nikoli Szlezygnier (Milena Glinka). Nieskuteczne poszukiwania przez policjantów dowodów jej porwania sprawiają, że głównymi podejrzanymi o zaginięcie dziecka są jej rodzice, których obrony podejmuje się Joanna wraz z Kordianem (Filip Pławiak). W każdym kolejnym sezonie Chyłka wciąż podejmuje się kolejnych, trudnych spraw, przez co i jej może stać się krzywda.

Pomimo niebezpieczeństwa zależy jej, aby doprowadzić każdą sprawę do końca. Podczas jej kariery zawodowej, spotka ją wiele przeciwności losu: utrata stanowiska, rywalizacja z byłym aplikantem w sądzie, złe wspomnienia z dzieciństwa, brutalny atak. Chyłka mnóstwo czasu spędza nad rozwikłaniem zagadek, natomiast w wolnym czasie po prostu pije. Z pewnością przy Pani Mecenas nie da się nudzić.

Kultowe polskie seriale – podsumowanie

Miło jest czasem powspominać dawne produkcje, które odbiegają od tych aktualnie emitowanych. Lista kultowych seriali mogłaby się znacząco różnić w zależności od jej autora, ale z pewnością, w każdej znaleźlibyśmy chociaż jedną propozycję dla siebie. Ten zestaw seriali zawiera idealne pozycje głównie dla tych pragnących dużej dawki śmiechu, jak również sentymentalistów czy nawet miłośników dramatów i akcji.

Jakie seriale znalazłyby się na Twojej liście? Jakie są Twoim zdaniem najlepsze kultowe polskie seriale?

Dzielmy się wiedzą o tym co nas łączy.