Hrabia Dracula, doktor Frankenstein czy Dorian Gray to postaci, które na stałe wpisały się do kanonu opowieści z dreszczykiem. Dzięki Johnowi Loganowi, twórcy serialu Penny Dreadful, spotykają się one w mrocznym, zamglonym XIX-wiecznym Londynie. Towarzyszą im czarownice, wilkołaki, ofiary opętania i duchy. Wszystkie monstra i upiory zapraszają widza do udziału w festiwalu strachu, gdzie z dumą prezentują się wszelkie osobliwości epoki wiktoriańskiej. Brytyjsko-amerykańska produkcja sprawnie żongluje motywami znanymi z historii fantastyki grozy, co więcej ściąga z nich warstwę kurzu i pajęczyn, nadając starym tematom zupełnie nową jakość.

Osobliwa drużyna

Brud, bieda, zepsucie. Przytłaczająca pogoda i dym z kominów fabryk. Wśród tak urokliwej scenerii rozgrywa się dramat zamożnego podróżnika, Malcolma Murray’a, niestrudzenie poszukującego córki, która zaginęła w niejasnych okolicznościach. Pomaga mu w tym tajemnicza panna Vanessa Ives (w tej roli fenomenalna, hipnotyzująca niesamowitym wdziękiem Eva Green). Kobieta potrafi kontaktować się z duchami. Ma dostęp do spraw pozostających poza zasięgiem zwykłych śmiertelników. Niezwykły dar ma jednak swoją cenę. Vanessę nękają przerażające wizje a siły zła próbują przejąć nad nią kontrolę. Podróżnik i spirytystka zwracają się z pomocą do charyzmatycznego i nieco nieokrzesanego Amerykanina, Ethana Chandlera. Jest on rewolwerowcem występującym w jarmarcznych pokazach. Mężczyzna skrywa mroczny sekret dotyczący jego przeszłości. Zatrważająca tajemnica ciąży także na barkach młodego doktora Frankensteina, eksperymentującego z ożywianiem patchworkowego człowieka. Naukowiec również dołącza do zespołu Murray’a. Dowiaduje się, że pewnych zjawisk nie sposób racjonalnie wyjaśnić.

Źródło: wetpaint.com

Demony

Każdy z bohaterów serialu musi zmierzyć się nie tylko z nadnaturalnym złem dokonującym spustoszenia w Londynie, ale i z własnymi słabościami. Doktora Frankensteina nęka syndrom Boga a jego dzieła buntują się przeciwko twórcy. Ethan Chandler zmaga się z widmem dawnych zbrodni i wyrzutami sumienia. Sir Malcolm Murray codziennie próbuje uśmierzyć ból po rodzinnych tragediach, zwłaszcza po śmierci ukochanego syna. Z tego powodu niestrudzenie poszukuje drugiego dziecka, by uniknąć znanego mu ponurego scenariusza. Najtrudniejszą walkę toczy Vanessa Ives, dlatego że stawką staje się jej własna dusza. Serial Johna Logana to nie tylko przyzwoity horror, ale i dzieło wprawnie eksplorujące zakamarki ludzkiej i nieludzkiej psychiki.

Uroda potworności

Oglądając Penny Dreadful wkracza się do świata, gdzie dobro nie zawsze zwycięża, a piękno często okazuje się zwodnicze. W realiach serialu każdą przyjemność odczuwa się intensywniej, straty są dotkliwsze, a gorycz porażki potrafi odebrać życiu smak. Monstra sportretowane w produkcji nie zasługują na potępienie. Skonstruowano je w taki sposób, że potrafimy żywić wobec nich współczucie, a nawet sympatię. Galeria potworów nie tylko straszy, ale i metaforyzuje problemy wspólne wszystkim generacjom. Pod przerażającą maską wilkołaka skrywa się przekonanie o dwoistości naszej natury, dzikość niektórych naszych instynktów oraz pytanie o tożsamość człowieka. Dorian Gray to w rzeczywistości jednostka bojąca się śmierci, starości i brzydoty, będących przecież tabu współczesnego świata. Zastanawiając się nad mnogością tematów poruszonych w produkcji Logana można dojść do wniosku, że mamy do czynienia z wnikliwym studium ludzkiej psychiki ukrytym pod atrakcyjnym płaszczykiem strasznej historii.

Źródło: accesshollywood.com

Penny Dreadful kusi urodą kadrów, wciągającą akcją i magnetyzującą aurą XIX-wiecznego Londynu. Warto poświęcić odrobinę czasu na seans gwarantujący niełatwe pytania i dający do myślenia. A wszystko to zaserwowano w krwawym, ekscytującym sosie. Palce lizać!